Metody pracy
1. Terapia manualna
Terapia manualna zajmuje się diagnostyką, leczeniem narządu układu ruchu, w skład którego wliczają się stawy, nerwy, mięśnie. Dzięki wnikliwemu wywiadowi, dokładnemu badaniu i zastosowaniu odpowiedniego leczenia jest ona w stanie przywrócić sprawność danej struktury i osiągnąć efekt bezbólowy. Podczas terapii stosuje się mobilizacje, manipulacje, funkcjonalny masaż tkanek miękkich czy neuromobilizacje. Przyczyną problemu pacjentów są najczęściej dysproporcje między przyjmowanym obciążeniem a tym, co tkanki w rzeczywistości mogą wytrzymać.
2. Techniki tkanek miękkich
Techniki tkanek miękkich to określone działania manualne bazujące na usunięciu restrykcji w obrębie mięśni, ścięgien, więzadeł i powięzi. Nieprawidłowe napięcie, najczęściej skrócenie tych tkanek, może dawać objawy w postaci sztywności, bólu, zmęczenia, ograniczenia zakresu ruchu. Terapeuta na wstępie ocenia asymetrie w wyglądzie danych struktur, porównuje je między dwiema stronami ciała. Po obejrzeniu sprawdza, które tkanki pracują w zaburzonych wzorcach – czy to w nadmiernym napięciu, czy w nadmiernym rozciągnięciu.
3. PNF (proprioceptive neuromuscular facilitation)
Metoda kinezyterapii, w której stosuje się pracę z terapeutą 1:1. Ma zastosowanie zarówno u pacjentów neurologicznych, jak i ortopedycznych. Poprzez bezpośredni kontakt z terapeutą pacjent uczy się prawidłowych wzorców ruchowych, poprawia swoją koordynację, równowagę, siłę mięśni, zakres ruchu i czucie głębokie.
4. Masaż tkanek głębokich
Terapeuta opracowuje tkanki pacjenta w sposób warstwowy, zaczynając od struktur zlokalizowanych powierzchniowo, a następnie tych położonych głębiej. W tym rodzaju masażu nie stosuje się środka poślizgowego. Techniki wykonywane są bardzo powoli i dokładnie z użyciem odpowiedniego nacisku. Korzyści płynące z tej formy terapii są zauważalne już po pierwszej sesji i dają poczucie rozluźnienia, uwolnienia od bólu i sztywności.
5. Terapia wisceralna
Terapia narządów wewnętrznych polega na przywróceniu odpowiednim organom mobilności i elastyczności. Organy wewnętrzne są przymocowane przez systemy więzadlowo-powięziowe, które również mogą się obkurczać, powodując dyskomfort w obrębie jamy brzusznej.
6. Pinoterapia
Jest to metoda stworzona przez lekarza Radosława Składowskiego. Bazuje na koncepcji Pięciu Układów Regulacyjnych (FRSc) oraz daje możliwość diagnozy i terapii pacjentów. W części technik używa się specjalnych narzędzi - pinów i katów. Ze względu na uniwersalizm tej metody ma ona zastosowanie w wielu schorzeniach ortopedycznych, ostrych stanach pourazowych, przewlekłych dolegliwościach bólowych, a także w neurologii.
7. Kinesiotaping
Metoda polegająca na użyciu specjalnych plastrów, które aplikowane są na skórę pacjenta. Dzięki odpowiedniemu naklejeniu może dawać efekt przeciwbólowy, rozluźniający czy drenujący. Poprzez oklejenie chorego miejsca stwarza się idealne warunki do samoleczenia organizmu dzięki odbarczeniu receptorów bólowych znajdujących się w powięzi, mięśniach. Uzyskany efekt usprawnia krążenie krwi i limfy. Plastry nosi się przez kilka dni (5-7dni), mówi się o nich, że jest to niewidzialna ręka terapeuty, która wspomaga pacjenta przez 24h. Od lat stosowana w dolegliwościach bólowych kręgosłupa, bólach i sztywności stawów, obrzękach limfatycznych, stanach pourazowych narządu ruchu.
8. Drenaż pneumatyczny
Metoda z użyciem specjalnego sprzętu do drenażu. Wykorzystuje ona kompresje pneumatyczną, która wspomaga przepływ krwi i limfy. Ten rodzaj stymulacji pozwala na szybszą ewakuację metabolitów. Urządzenie wyposażone jest w mankiety, stosowane na kończyny dolne bądź kończynę górną (fizjoterapia po mastektomii). Nacisk, który wywierany jest na tkanki, prowadzi do przepychania obrzęku, tym samym powodując zmniejszenie sztywności. Ta metoda ma zastosowanie u pacjentów pourazowych, u sportowców w celu regeneracji po treningu, a także w kosmetyce w redukcji cellulitu.
9. Laseroterapia
Jedna z wielu metod fizykoterapeutycznych, stosowana od dłuższego czasu w rehabilitacji. Światło laserowe wpływa korzystnie na tworzenie się kolagenu. Szczególnie często stosowana w stanach zapalnych tkanek miękkich, przeciążeniach narządu ruchu, stanach pourazowych i zwyrodnieniowych.
10. Sonoterapia
Inaczej terapia falą ultradźwiękową, powszechnie stosowana w fizjoterapii. Ma szerokie zastosowanie w łagodzeniu bólu w ostrych i przewlekłych dolegliwościach narządu ruchu, w stanach zapalnych w naderwaniu mięśni, ścięgien, a także jako terapia blizny.