Naszym organizmem zawiadują dwa sprzężone ze sobą układy, współczulny i przywspółczulny, które naprzemiennie stawiają nas w stan gotowości i stan spoczynku. Układ współczulny jest nazywany układem walki i ucieczki, który aktywizuje się w sytuacji zagrożenia. Jeśli dostajemy sygnał o niebezpieczeństwie, to w przeciągu sekund nasze ciało odpowiada, bez względu na to, czy jest to prawdziwy, czy wyimaginowany bodziec. Niemal natychmiast podnosi się ciśnienie, krew zaczyna szybciej krążyć, mięśnie się napinają, natomiast praca jelit zwalnia. Organizm dystrybuuje tlen i związki odżywcze do mięśni, ponieważ tam będzie tego najbardziej potrzebował.

Całkowicie odmiennym systemem jest układ przywspółczulny, który działa, gdy jesteśmy spokojni i bezpieczni. Ciśnienie krwi spada, zwężają się oskrzela i źrenice, w końcu można odpocząć. Dlatego podczas snu ten układ najbardziej się aktywizuje. Organizm czuje się najlepiej, gdy te dwa systemy działają w harmonii. Niestety, wszechobecny stres, niepewność jutra, problemy w pracy, nieodpowiednia ilość snu i brak możliwości odreagowania zmuszają nasz organizm do pozostawania w ciągłej gotowości. Nadaktywność układu współczulnego może mieć wpływ na funkcjonowanie układu pokarmowego, nadciśnienie, problemy ze snem. Krążący we krwi kortyzol, hormon stresu, którego wydzielanie może być wzmożone, nie pozwala zasnąć, a tym samym odpowiednio się zregenerować, co powoduje mechanizm błędnego koła.

Ktoś może pomyśleć, co ma do tego fizjoterapia, po co takie informacje na tym profilu, jednak jest to mocno powiązane. Jeśli nie dajemy naszemu ciału możliwości na regenerację, to wszystkie nasze kontuzje, dolegliwości bólowe mogą się dłużej i trudniej leczyć. Tym samym cały proces rehabilitacji się wydłuża. Dlatego w okresie stanu ostrego, rekonwalescencji, leczenia bólu, szczególnie zadbajmy o siebie. Najlepszym ratunkiem będą: optymalna długość snu, wartościowa dieta oraz relaksacja w postaci masażu czy spokojnych ćwiczeń oddechowych.